Puisi Ini Tentang Zaman Persekolahan Kami

Assalamualaikum w.b.t

Belek2 note book zaman sekolah, tibe HH terhenti apabila terbaca sajak  puisi di bawah. Ni nak cakap sajak x macam sajak sangat. Puisi boleh kot. Puisi ni cikgu HH yang reka. Sesungguhnya puisi ini membawa seribu erti sebab tulah ia masih ada dalam simpanan HH. Lebih bererti jikalau HH letak puisi ini dalam blog HH supaya ia tak akan ditelan dek zaman.

“sedih rasanya meninggalkan zaman persekolahan.

Di librarylah kita bersama mencipta kebahagiaan hingga menjadi kenangan terindah.

Di kerusi rotan itulah Ada dan Mekna duduk membelek-belek majalah.

Di meja ustazahlah Kiroh sedang makan biskut bersama air teh.

Kusyuk melihat Muhsin study di meja kosong tepi meja ayahanda.

Keriuhan terasa bila Amir dan Pjo(Hafizhafizol) bergusti di celah-celah rak buku

Nor pula asyik berasmara dengan pakwenya di meja komputer

Nun jauh di bilik redaksi Din dan Yasri sedang solat Zohor bersama-sama

Terngiang-ngiang di telinga mendengar suara Zek dan Koni menyanyi di bilik tayang

Namun semua itu hanyalah kengangan kita bersama”

_ ARM UNITED_

_SPM, 2007_

Mesti korang tertanya tanya kan kenapa lokasi kejadian di Perpustakaan. HH dan  member HH librarian. So kami selalu lepak kat lebri lepas kelas. Sehinggalah kami menjadi begitu intim   rapat dengan guru penasihat PSS kami sehingga terlahir puisi indah ini.

P/s : Sila jangan menyampah dengan entri ini sebab ia mengandungi unsur tacink dan imbas kembali yang tak keterlaluan sangat kan. SIla LIKE dan KOMEN jika anda suka akan puisi ciptaan Cg HH nie. Kih3 *gelaksopan